ﻋﻮﺍﺭﺽ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺍﺭﺗﻮﺩﻧﺴﯽ ﻋﻮﺍﺭﺽ ﺍﺭﺗﻮﺩﻧﺴﯽ - ﻧﯿﺎﺯﻫﺎﯼ ﺩﺭﻣﺎﻧﯽ ﺩﺭ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﻪ ﻃﻮﺭﮐﻠﯽ ﺑﻪ ۲ ﮔﺮﻭﻩ ﺩﺭﻣﺎﻥﻫﺎﯼ ﺍﻧﺘﺨﺎﺑﯽ ﻭ ﺩﺭﻣﺎﻥﻫﺎﯼ ﺿﺮﻭﺭﯼ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ . ﺩﺭﻣﺎﻥﻫﺎﯼ ﺿﺮﻭﺭﯼ ﺩﺭﻣﺎﻥﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭﺻﻮﺭﺕ ﺑﯽﺗﻮﺟﻬﯽ ﺑﺎﻋﺚ ﺩﺭﺩ، ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﯽ ﻭ ﺑﻪﺧﻄﺮﺍﻓﺘﺎﺩﻥ ﺳﻼﻣﺖ ﮐﻠﯽ ﻓﺮﺩ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ . ﺩﺭ ﻃﺮﻑ ﺩﯾﮕﺮ ﺩﺭﻣﺎﻥﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﻧﺘﺨﺎﺑﯽ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﻓﺮﺩ ﺑﻪﺩﻟﯿﻞ ﺍﻭﻟﻮﯾﺖ ﺧﺎﺹ ﺍﺯ ‌ ﻧﻈﺮ ﮐﺎﺭﺍﯾﯽ ﺑﻬﺘﺮ، ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﯾﺎ ﭘﯿﺸﮕﯿﺮﯼ ﺍﺯ ﺑﺮﻭﺯ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼﻫﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽﺩﻫﺪ. ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺍﺭﺗﻮﺩﻧﺴﯽ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺩﺭﻣﺎﻥﻫﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﻤﺪﺗﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ، ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﮐﺎﺭﺍﯾﯽ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺩﻧﺪﺍﻧﯽ ﯾﺎ ﺭﺍﺣﺘﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺩﺭ ﻣﺮﺍﻗﺒﺖﻫﺎﯼ ﺩﻧﺪﺍﻧﯽ ﻭ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮﯼ ﺍﺯ ﭘﻮﺳﯿﺪﮔﯽ ﻭ ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﯽ ﻟﺜﻪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺍﯾﻦ ﻓﻮﺍﯾﺪ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﻧﮕﺮﺍﻧﯽﻫﺎﯾﯽ ﺩﺭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﺎ ﻋﻮﺍﺭﺽ ﯾﺎ ﻣﺤﺪﻭﺩﯾﺖﻫﺎﯼ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺍﺭﺗﻮﺩﻧﺴﯽ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ . ﺁﮔﺎﻫﯽ ﺍﺯ ﻋﻮﺍﺭﺽ ﺍﺭﺗﻮﺩﻧﺴﯽ ﯾﺎ ﻣﺤﺪﻭﺩﯾﺖﻫﺎ ﻭ ﺭﻭﺵﻫﺎﯼ ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺷﺮﻭﻉ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺍﺭﺗﻮﺩﻧﺴﯽ ﺿﺮﻭﺭﯼ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﻓﺮﺩ ﺩﺭﻣﺎﻥﮐﻨﻨﺪﻩ ﻣﻮﻇﻒ ﺍﺳﺖ ﻫﻢ ﺍﺯ ﺟﻨﺒﻪ ﺍﺧﻼﻗﯽ ﻭ ﻫﻢ ﺍﺯ ﺟﻨﺒﻪ ﺣﻘﻮﻗﯽ ﺁﻥﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻃﻼﻉ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ. ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻧﻮﺷﺘﺎﺭ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﮐﻠﯽ ﺑﻪ ﺧﻄﺮﺍﺕ ﺑﺎﻟﻘﻮﻩ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺍﺭﺗﻮﺩﻧﺴﯽ ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ ﺩﺍﺷﺖ. ﺧﻄﺎﯼ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﮐﻨﻨﺪﻩ: ﻣﻬﻢﺗﺮﯾﻦ ﻋﺎﻣﻞ ﺍﯾﺠﺎﺩﮐﻨﻨﺪﻩ ﻋﻮﺍﺭﺽ ﻧﺎﻣﻄﻠﻮﺏ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺍﺭﺗﻮﺩﻧﺴﯽ ﺑﻪ ﻣﻬﺎﺭﺕ ﻓﺮﺩ ﺩﺭﻣﺎﻥﮐﻨﻨﺪﻩ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺩﺍﺭﺩ. ﺍﮔﺮ ﻓﺮﺩ ﺩﺭﻣﺎﻥﮐﻨﻨﺪﻩ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺣﯿﻄﻪ ﺗﺨﺼﺺ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺑﺮﻭﺯ ﺧﻄﺎ ﺩﺭ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺗﺸﺨﯿﺺ، ﻃﺮﺡ ﺩﺭﻣﺎﻥ، ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻭ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﯼ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ . ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﺍﯾﻦ ﺧﻄﺎﻫﺎ ﺷﺎﯾﻊﺗﺮﯾﻦ ﻭ ﻏﯿﺮﻗﺎﺑﻞ ﺟﺒﺮﺍﻥﺗﺮﯾﻦ ﻣﺸﮑﻼﺗﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﺭﻣﺎﻥﻫﺎﯼ ﺍﺭﺗﻮﺩﻧﺴﯽ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺩﯾﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ . ﺍﯾﻦ ﺧﻄﺎﻫﺎ ﻋﻤﺪﺗﺎ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﻋﺪﻡ ﺗﻮﺍﻧﺎﯾﯽ ﺩﺭ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩﻩﮐﺮﺩﻥ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭﺍﺕ ﺑﯿﻤﺎﺭ، ﮐﺸﯿﺪﻥ ﻧﺎﺩﺭﺳﺖ ﺩﻧﺪﺍﻥ، ﺑﻪﻫﻢﺯﺩﻥ ﻧﯿﻤﺮﺥ ﺑﯿﻤﺎﺭ، ﺗﺒﺪﯾﻞﮐﺮﺩﻥ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﺭﺗﻮﺩﻧﺴﯽ ﻗﺎﺩﺭ ﺑﻪ ﺑﻬﺒﻮﺩ ﻭﺿﻌﯿﺖ ﺑﻮﺩﻩ ﺑﻪ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﻧﯿﺎﺯ ﺑﻪ ﺟﺮﺍﺣﯽ ﻓﮏ ﺩﺍﺭﺩ، ﭘﻮﺳﯿﺪﮔﯽ ﺩﻧﺪﺍﻥ ﻭ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼﻫﺎﯼ ﻟﺜﻪ ﻭ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺷﺪﻥ ﺭﯾﺸﻪ ﺩﻧﺪﺍﻥﻫﺎ ﺑﻪﺩﻟﯿﻞ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻧﯿﺮﻭﯼ ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ ﺍﺳﺖ. ﺍﻓﺮﺍﺩﯼ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺗﺨﺼﺺ ﺍﺭﺗﻮﺩﻧﺴﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﻗﯿﺪ ﮐﻠﻤﻪ ﻣﺘﺨﺼﺺ ﺍﺭﺗﻮﺩﻧﺴﯽ ﺩﺭ ﺗﺎﺑﻠﻮ ﺩﺭ ﻣﻬﺮ ﻧﻈﺎﻡﭘﺰﺷﮑﯽ ﺧﻮﺩ ﻧﯿﺰ ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻠﻤﻪ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻧﺪ. ﺑﺮﺭﺳﯽ ﮐﺎﻣﻞﺗﺮ ﺗﺨﺼﺺ ﻭ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻓﺮﺩ ﺑﺎ ﺑﺮﺭﺳﯽ ﻣﺪﺍﺭﮎ ﺗﺨﺼﺼﯽ ﻓﺮﺩ ﺩﺭ ﺳﺎﯾﺖ ﻧﻈﺎﻡ ﭘﺰﺷﮑﯽ ﺍﻣﮑﺎﻥﭘﺬﯾﺮﺍﺳﺖ. ﻋﺪﻡ ﺩﺭﮎ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺑﯿﻤﺎﺭ: ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﻬﻢﺗﺮﯾﻦ ﻣﺴﺎﺋﻞ، ﺷﺮﺡ ﺩﻗﯿﻖ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﯾﺎ ﻭﺍﻟﺪﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺍﺳﺖ. ﺍﮔﺮ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺑﻪﻃﻮﺭ ﺻﺤﯿﺢ ﺫﮐﺮ ﻧﺸﻮﺩ ﯾﺎ ﻓﺮﺩ ﺩﺭﻣﺎﻥﮐﻨﻨﺪﻩ ﻣﻬﺎﺭﺕ ﻻﺯﻡ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺳﺘﺨﺮﺍﺝ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺑﻪ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻣﻄﻠﻮﺏ ﮐﺎﻫﺶ ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ. ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﺤﺪﻭﺩﯾﺖﻫﺎﯼ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺍﺭﺗﻮﺩﻧﺴﯽ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺍﺯ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﻧﺴﺒﯽ ﺍﺳﺖ ﺑﻪﻃﻮﺭﯼ ﮐﻪ ﯾﮏ ﺧﺼﻮﺻﯿﺖ ﺩﺭ ﺍﻓﺮﺍﺩ، ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﻣﺘﻔﺎﻭﺗﯽ ﺭﺍ ﺗﺪﺍﻋﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ ﮐﺸﻒ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﻭ ﺍﻣﮑﺎﻥﺭﺳﯿﺪﻥ ﺑﻪ ﻧﺘﯿﺠﻪﺍﯼ ﮐﻪ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭﺍﺕ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺭﺍ ﺗﺎﻣﯿﻦ ﮐﻨﺪ ﺍﻫﻤﯿﺖ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺩﺍﺭﺩ . ﮔﺎﻫﯽ ﻣﺤﺪﻭﺩﯾﺖﻫﺎﯾﯽ ﺩﺭ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺑﻪ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺍﯾﺪﻩﺁﻝ ﺭﺍ ﻧﺎﻣﻤﮑﻦ ﻣﯽﮐﻨﺪ . ﺍﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺑﻪ ﻧﻮﻉ ﻧﺎﻫﻨﺠﺎﺭﯼ، ﻣﻬﺎﺭﺕ ﺩﺭﻣﺎﻥﮐﻨﻨﺪﻩ، ﻣﺎﻫﯿﺖ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﭘﺎﺳﺦﻫﺎﯼ ﺩﺭﻣﺎﻧﯽ ﺩﺭ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻭ ﻫﻤﮑﺎﺭﯼ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺩﺍﺭﺩ . ﮐﺸﻒ ﺍﯾﻦ ﻣﺤﺪﻭﺩﯾﺖﻫﺎ ﺩﺭ ﺍﺑﺘﺪﺍﯼ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻭ ﺁﮔﺎﻩﮐﺮﺩﻥ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺻﺮﻓﺎ ﺑﺎ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻭ ﺩﺍﻧﺶ ﻣﺘﺨﺼﺺ ﺍﺭﺗﻮﺩﻧﺴﯽ ﺍﻣﮑﺎﻥﭘﺬﯾﺮ ﺍﺳﺖ. ﺧﻄﺮ ﭘﻮﺳﯿﺪﮔﯽ ﻭ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼﻫﺎﯼ ﻟﺜﻪ: ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﻭﺳﺎﯾﻞ ﺍﺭﺗﻮﺩﻧﺴﯽ ﺩﺭ ﺩﻫﺎﻥ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﮔﯿﺮ ﻏﺬﺍﯾﯽ ﺩﺭ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﻭﺳﺎﯾﻞ ﺍﺭﺗﻮﺩﻧﺴﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﭘﻨﺎﻫﮕﺎﻩﻫﺎﯼ ﺑﺎﮐﺘﺮﯼﻫﺎ ﺍﻓﺰﻭﺩﻩ ﻣﯽﺷﻮﺩ، ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ ﺑﻬﺪﺍﺷﺖ ﺩﻫﺎﻥ ﻭ ﺩﻧﺪﺍﻥ ﺍﻫﻤﯿﺖ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺩﺍﺭﺩ. ﻋﺪﻡ ﺭﻋﺎﯾﺖ ﺻﺤﯿﺢ ﺑﻬﺪﺍﺷﺖ ﺩﻫﺎﻥ ﻭ ﺩﻧﺪﺍﻥ ﮐﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﻣﺴﻮﺍﮎ، ﻧﺦ ﺩﻧﺪﺍﻥ ﻭ ﺑﺮﺱ ﺑﯿﻦ ﺩﻧﺪﺍﻧﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﯿﻤﺎﺭﺍﻥ ﺍﺭﺗﻮﺩﻧﺴﯽ ﺍﺳﺖ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﺎﻋﺚ ﺑﺮﻭﺯ ﭘﻮﺳﯿﺪﮔﯽ ﺩﻧﺪﺍﻥ، ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﯽ ﻟﺜﻪ ﯾﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺭﻧﮓ ﺩﻧﺪﺍﻥﻫﺎ ﺷﻮﺩ. ﻧﮕﺮﺍﻧﯽ ﻋﻤﺪﻩ ﺑﯿﻤﺎﺭﺍﻥ ﺍﺭﺗﻮﺩﻧﺴﯽ ﺍﺯ ﭘﻮﺳﯿﺪﮔﯽ ﺯﯾﺮ ﻭﺳﺎﯾﻞ ﺍﺭﺗﻮﺩﻧﺴﯽ ﺍﺳﺖ ﺩﺭﺻﻮﺭﺗﯽ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻧﻮﺍﺣﯽ ﺧﻄﺮ ﭘﻮﺳﯿﺪﮔﯽ ﺑﺎﻻﯾﯽ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﺠﻤﻊ ﻣﻮﺍﺩ ﻏﺬﺍﯾﯽ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻧﻮﺍﺣﯽ ﻭ ﻋﺪﻡ ﺭﻋﺎﯾﺖ ﺑﻬﺪﺍﺷﺖ ﺻﺤﯿﺢ ﺧﻄﺮ ﺑﺮﻭﺯ ﭘﻮﺳﯿﺪﮔﯽ ﺟﺪﯼ ﻣﯽﺷﻮﺩ . ﻣﺘﺨﺼﺼﺎﻥ ﺍﺭﺗﻮﺩﻧﺴﯽ ﺑﺎ ﺩﺭﮎ ﺍﻫﻤﯿﺖ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺍﻗﺪﺍﻣﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺟﻠﺴﻪ ﻭﯾﺰﯾﺖ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽﺩﻫﻨﺪ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻭﺿﻌﯿﺖ ﺑﻬﺪﺍﺷﺖ ﻭ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﺁﻣﻮﺯﺵﻫﺎﯼ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ. ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﻋﻼﻣﺖ ﺑﻬﺪﺍﺷﺖ ﻏﻠﻂ ﺩﻫﺎﻥ ﻭ ﺩﻧﺪﺍﻥ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﺎ ﺧﻮﻧﺮﯾﺰﯼ ﺣﺎﺷﯿﻪ ﻟﺜﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻣﺴﻮﺍﮎ ﺯﺩﻥ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺯﻧﮓ ﺧﻄﺮ ﺑﻪ ﺻﺪﺍ ﺩﺭﺁﻣﺪﻩ ﻭ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺑﻬﺪﺍﺷﺘﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﻓﺮﺩ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﻮﺩ. ﻋﻮﺍﺭﺽ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺍﺭﺗﻮﺩﻧﺴﯽ ﺧﻄﺮ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺍﺭﺗﻮﺩﻧﺴﯽ : ﺑﺮﮔﺸﺖ ﺩﺭﻣﺎﻥﻫﺎﯼ ﺍﺭﺗﻮﺩﻧﺴﯽ ﺩﺭ 2 ﮔﺮﻭﻩ ﮐﻠﯽ ﺑﻪ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﻓﮑﯽ ﻭ ﺟﺎﺑﻪﺟﺎﯾﯽ ﺩﻧﺪﺍﻥﻫﺎ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻣﯽﺷﻮﺩ . ﻣﺸﮑﻼﺕ ﻓﮑﯽ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺭﺷﺪ ﺑﺎ ﺍﺗﻤﺎﻡ ﺩﻭﺭﻩ ﺭﺷﺪ ﺗﻐﯿﯿﺮﯼ ﭘﯿﺪﺍ ﻧﻤﯽﮐﻨﻨﺪ . ﺍﯾﻦ ﺩﺭﻣﺎﻥﻫﺎ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺍﺭﺗﻮﺩﻧﺴﯽ ﺛﺎﺑﺖ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮﺍﯼ ﭘﯿﺸﮕﯿﺮﯼ ﺍﺯ ﺧﻄﺮ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﺻﻮﺭﺕ ﮔﯿﺮﺩ . ﺑﺎ ﺑﺎﻟﻎﺷﺪﻥ ﻓﺮﺩ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺩﺭ ﺷﮑﻞ ﮐﻠﯽ ﻓﮏ ﺑﺎﻻ ﻭ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺩﺭ ﺟﻬﺖ ﻣﺜﺒﺖ ﯾﺎ ﻣﻨﻔﯽ ﮐﺎﻫﺶ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻼﺣﻈﻪﺍﯼ ﭘﯿﺪﺍ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﺣﺮﮐﺖ ﻭ ﺟﺎﺑﻪﺟﺎﯾﯽ ﺩﻧﺪﺍﻥﻫﺎ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﺳﻨﯿﻦ ﻗﺎﺑﻞ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺻﺤﯿﺢ ﻭ ﮐﺎﻣﻞ ﺍﺭﺗﻮﺩﻧﺴﯽ ﺩﺭ 95ﺩﺭﺻﺪ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﻋﻤﺪﻩﺍﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭﻟﯽ ﺗﻐﯿﯿﺮﺍﺕ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺧﻔﯿﻒ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺍﺭﺗﻮﺩﻧﺴﯽ ﻻﺯﻡ ﻭ ﺍﺟﺘﻨﺎﺏﻧﺎﭘﺬﯾﺮ ﺍﺳﺖ . ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺷﺪﻥ ﻃﻮﻝ ﺭﯾﺸﻪ : ﻫﺮﭼﻨﺪ ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻭ ﮐﻮﺗﺎﻩﺷﺪﻥ ﺭﯾﺸﻪ ﺩﺭ ﺑﯿﻤﺎﺭﺍﻥ ﺍﺭﺗﻮﺩﻧﺴﯽ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﮐﻢ ﻭ ﺑﯿﻦ 3 ﺗﺎ 5 ﺩﺭﺻﺪ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺍﺳﺖ ﻭﻟﯽ ﺁﮔﺎﻫﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺿﺮﻭﺭﯼ ﺍﺳﺖ . ﺣﺮﮐﺖ ﺩﻧﺪﺍﻥﻫﺎ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻥ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﮑﺎﻧﯿﺴﻢ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻭ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻥ ﺷﮑﻞ ﻣﯽﮔﯿﺮﺩ . ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻓﺮﺍﯾﻨﺪ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﻣﻘﯿﺎﺱ ﻣﯿﮑﺮﻭﺳﮑﻮﭘﯽ، ﻗﻄﻌﺎﺕ ﻣﯿﮑﺮﻭﺳﮑﻮﭘﯿﮏ ﺭﯾﺸﻪ ﻫﻢ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻣﺠﺪﺩﺍ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﻮﺩ . ﺍﮔﺮ ﺷﺮﺍﯾﻂ ﺯﻣﯿﻨﻪﺍﯼ ﺧﺎﺻﯽ ﻣﺜﻞ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺁﺳﻢ ﯾﺎ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺿﺮﺑﻪ، ﺷﮑﺴﺘﮕﯽ ﺩﻧﺪﺍﻥ ﯾﺎ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻧﯿﺮﻭﯼ ﺍﺭﺗﻮﺩﻧﺴﯽ ﻏﻠﻂ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮﯼ ﻣﯽﻃﻠﺒﺪ. ﺩﺭﺩ ﻓﮏ: ﺗﺤﻘﯿﻘﺎﺕ ﻣﺘﻌﺪﺩ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻩ ﮐﻪ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﯽ ﺑﯿﻦ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺍﺭﺗﻮﺩﻧﺴﯽ ﻭ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﯾﺎ ﺭﻓﻊ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﻓﮑﯽ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ . ﺩﺭ ﺑﯿﻤﺎﺭﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺍﺑﺘﺪﺍﯼ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﻓﮑﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺍﺭﺗﻮﺩﻧﺴﯽ ﺻﺤﯿﺢ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﺎﻋﺚ ﺑﻬﺒﻮﺩ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﻓﮑﯽ ﺷﻮﺩ ﻭﻟﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﻋﺎﻣﻞ ﻧﯿﺴﺖ ﻭ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﻧﯿﺎﺯ ﺑﻪ ﺩﺭﻣﺎﻥﻫﺎﯼ ﺗﮑﻤﯿﻠﯽ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺎﻫﯿﺖ ﻣﻔﺼﻠﯽ ﺑﻮﺩﻥ ﻧﺎﺣﯿﻪ، ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺑﺮﻭﺯ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺳﺎﯾﺮ ﻣﻔﺎﺻﻞ ﺩﺭ ﻣﻔﺼﻞ ﮔﯿﺠﮕﺎﻫﯽ ﻓﮑﯽ ﻧﯿﺰ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ. ﻣﺪﺕ ﺯﻣﺎﻥ ﺩﺭﻣﺎﻥ : ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﻃﻮﻝ ﺩﻭﺭﻩ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭼﯿﺰﯼ ﮐﻪ ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﺷﺪﻩ ﮐﻮﺗﺎﻩﺗﺮ ﯾﺎ ﻃﻮﻻﻧﯽﺗﺮ ﺷﻮﺩ. ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﺍﺭﺗﻮﺩﻧﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﻪﻃﻮﺭ ﺻﺤﯿﺢ ﻭ ﮐﺎﻣﻞ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﺩﺭ ﺍﻏﻠﺐ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺑﯿﻦ 18 ﺗﺎ 24 ﻣﺎﻩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ . ﻋﻤﺪﻩﺗﺮﯾﻦ ﺩﻻﯾﻞ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﺩﻭﺭﻩ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻣﻼﺣﻈﻪﮐﺎﺭﯼ ﺩﺭ ﻃﺮﺡ ﺩﺭﻣﺎﻥ، ﺑﯿﻤﺎﺭﯼﻫﺎﯼ ﺯﻣﯿﻨﻪﺍﯼ ﻭ ﻋﺪﻡﻫﻤﮑﺎﺭﯼ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺩﺭ ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ ﻣﻨﻈﻢ ﻭ ﺍﺟﺮﺍﯼ ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﺕ ﯾﺎ ﺷﮑﺴﺘﮕﯽ ﻭﺳﺎﯾﻞ ﻃﯽ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﮐﯿﻔﯿﺖ ﻧﻬﺎﯾﯽ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻧﯿﺰ ﮐﺎﺳﺘﻪ ﺷﻮﺩ. ﻣﻨﺒﻊ: hamshahrionline.ir

نظرات شما عزیزان: